الشعر الفصيح
قصيدة ارحلى
ارحلى
ارحلى دعى العمر يعاود المسير … ارحــلى كــــى انسى انــى اسير
ارحــلى ولا تنــــسى هـدايــاكى … فبــهم شـعـــرت انـى ضــريـــر
ضرير لا ارى فــى الكـــون الا … فـــؤادى تحـت قدمــيكى يــسير
ارحلى ضعى قلبــى فى عرينـة … كــم انا مشتاق لغــطاء وســرير
ارحــلى ولا تنــسى ماضـــيكى … لا تنسى من جعل لدموعى هدير
ارحـــلى كــم كــان فــــراقـــك … احـــن عليــا مــــن قــرب فقيــر
فــفى حضــنك شــعرت قلـــبك … معدوم الحساسة معدوم الضــمير
وكــان بكــائى اعــز صاحــب … وكان المــــــوت لى حلم نضــير
فلـــن امــوت ولـــن اضــــيـع … ففى انـــتظارى نســيان غــزيـــر
ولـــــــن امــوت بجــوار قلـــب … رمــانى وذهــب ليــشم العبـــير
فكــم مــن قــسوة المراة رايــت … ضحايا فى زحــم وفى طوابــير
فلن اكون ضــحية ولــن اكــون … مذبــــوح وفى الجــرح خبـــير
فتـــــــبا لـــذلــك حبـــــا وتبـــــا … ووداعــا يــا حـــلم الحميـــــــر
فارحــــلى بــلا امل فى رجــوع … فــتبا لــشوك بـــــــداخـلة حرير
ارحلى دعى العمر يعاود المسير … ارحــــلى كى انسى انى اســــير