قصيده (ما تزعليش يا بلدى )شعر عاميه
بقول الاه عليكى يا بلدى يالى اكتفيتى من الوجع
وفى كل كلمه بقولها انا قلبى عليكى بينوجع
ما انا مش هقول فيكى قصيده ولا موال ولا
هقول كلام مش بيتقال
ده الى انا هقوله عليكى ده حقيقى ومش خيال
فما تزعليش
ما تزعليش ما اهوا اصل العيب مش فيكى
العيب فى اللى عايشين على اراضيكى
العيب فى البشر
سرقوكى
سرقوا سحرك وجمالك
وخيرك وارضك وعرضك وكيانك
وخنوكى
خنوكى من جدود لجدود
فى كل العصور وكل العهود
فما تزعليش لانهم بشر
ما عرفوكيش وجاهلين ما قرائوش
ما قرائوش عن تاريخك ولا حضارتك ولا عن خيرك
ما قرئوش عن خيرك حتى خيرك على ارضك
بقى مكتوي على ورق ولا شفوش
ما شافوش منك غير قساوتك
فما تزعليش
دول شافوا الفقير بيتهان على ارضك
دول شافوا الشهيد وشافوا العبيد
دول شافوا البدع
فما تزعليش
لو فى يوم لقيتى قلوبهم عليكى اقسى من الحجر
لانهم بشر
وما تقوليش فى يوم ما حبوكيش
اصل الحب احساس
لا بينباع ولا بيشترا ولا حتى هوا بينجرا
فما تزعليش
بقلم الشاعره / دعاء رزق
