هاعيش وأموت مصرى ..قصيدة للشاعرة / زهراء الطوخى

بنقشة إسمك على قلبى
وموج بحرك
ونغمة صوت خضار أرضك

برسمت علمك فى كل مكان0بكون انا فيه
ورشتى لونها من دمى وأكون فرحان

وف بطقتى وبالجنسيه وأبويا وأمى وأجدادى
أنا مصرى

ماليش شغلانه بعد سنين من التعليم
(إش إبتدائيه واعدادى وثانويا وكليا)

بدمع عنيا وأنا واقف وجنبى كتير
على الطوابير
عشان لقمه
يارتها خاليا م المسامير

بموت فى اليوم200مره عشان حقى مانيش طايله
وسرقينو لصوص خيرى

وشعرى شاب وأنا لسه بقول ياشباب
وصحتى رايحه فى النازل
من الحسرة

لكنك خافى من بطشى
لكنك  خافى من بطشى
ملانى الكيل
ملانى الكيل على الأخر
وأقولهالك من الأخر

دلالك  نار
دلالك نار
دلالك  نار

لانا هاقدر أقول إنى منيش منك
ولا إنتى تقدرى فى لحظه
تقولى إنى منيش إبنك
فاعلى الصوت
فاعلى الصوت
فاعلى الصوت على الاخر
وضمينى
وهاتى حقى 00وهاتى حقى
عشان قلبى يقولهالك
ولو مره
فخور بيكى
وصحى فيا معانيكى
ماهى 0نايمه بقالها سنين
ساعتها هاقولها من قلبى
وكل الفخر جوايا
بإنى هاعيش 00وأموت مصرى

زهراء الطوخى