شعر عامى
اسامة فؤاد
سوهاج مصر
الايام بتعدى
الايام بتعدى معاك كانها ثانية
واحضنك وكانى باحضن كل الدنيا
وانت تادنيا وكل ما فيها
وانت عينيه اللى باشوف بيها
وبيها انام واصحى على ضحكة بريئة
واحلم وكان حلمى اصبح حقيقة
والحقيقة باينة حبيبيتى فى عينيكى
باحس بيها كل ما المس ايديكى
والمس ايديكى وكانى ملكت الكون
واسرح فى عينيكى اللى عشقتهم بجنون
والجنون انى اعيش لحظة بعيد عنك
وانت اللى حتة منى وانا حتة منك
ومنك نسمة امل بتدينى روح وحياة
وارجعلك زى الطفل اللى من امه تاه
واتوه وارجع لمرساكى من تانى
والكون يقف تانى لو غبتى عنى ثوانى
والثوانى بعيد عنك كانها شهور وسنين
وكانى فى غربة عايش وحيد وحزين
والحزن يختفى ويدوب لو شفتك قدامى
